ตัวหน้าจอสามารถปรับให้ยืดหยุ่นและทำงานได้อย่างเหมาะสม เช่น ใช้เป็นกรอบรูป แต่อุปกรณ์ที่ซับซ้อนที่ครอบคลุมทั่วร่างกาย หน้าจอที่ยืดหยุ่นจะไม่มีกระจกเป็นส่วนหนึ่ง ซึ่งทำหน้าที่ป้องกัน และหากฉันพูดเช่นนั้น ฟังก์ชั่นการปรับรูปร่าง/การแบกเพื่อรองรับทรานซิสเตอร์แบบฟิล์มบาง ควรใช้ฟิล์มสำหรับการป้องกันภายนอกและใช้ซับสเตรตโพลีเมอร์ที่ยืดหยุ่นเป็นซับสเตรตแทน
มีคำถามมากมายเกิดขึ้นทันที ฟิล์มจะปกป้องเมทริกซ์จากความเสียหายทางกลได้ดีแค่ไหน? หลังจากการดัดงอและหักซ้ำหลายครั้ง มันจะเสียหายและสูญเสียความแน่นได้เร็วแค่ไหน การเคลือบโอเลฟิบิกเชิงฟังก์ชันสามารถใช้ได้หรือไม่ และจะอยู่ได้นานแค่ไหน แน่นอนว่าสิ่งที่เกี่ยวข้องกับเมทริกซ์แบบยืดหยุ่นคือปัญหาในการลดรัศมีการโค้งงอที่อนุญาต เช่นเดียวกับการเพิ่มจำนวนรอบก่อนที่สิ่งที่เรียกว่าสิ่งประดิษฐ์ จะปรากฏขึ้น อย่างไรก็ตาม ความจริงก็คือเมทริกซ์ OLED ธรรมดาที่มีความยืดหยุ่นค่อนข้างมาก แม้ว่าจะมีส่วนโค้งงอปกติเพียงครั้งเดียว ก็จะทำให้ชั้นสื่อกระแสไฟฟ้าได้รับความเสียหายและล้มเหลว นอกจากนี้ยังกลายเป็นเรื่องยากมากที่จะทำให้พื้นที่ของหน้าจอที่โค้งงออยู่ตลอดเวลายังคงรักษาความสามารถในการควบคุมแบบสัมผัสได้อย่างเต็มที่ หากอุปกรณ์ที่มีหน้าจอแบบยืดหยุ่นจะมีฟอร์มแฟคเตอร์แบบ “ฝาพับ” จะทำให้ชิ้นส่วนกลไก (บานพับ บานพับ ห่วง) ในบริเวณที่แตกหักมีความทนทานได้อย่างไร ในเวลาเดียวกันจำเป็นต้องใช้กลไกที่เชื่อถือได้ในการแก้ไขอุปกรณ์ในสถานะที่กางออกและพับ สมาร์ทโฟนที่กางออกด้วยเทคโนโลยีนี้จะมีหน้าจอที่มีพื้นที่ผิวประมาณสองเท่า และนั่นหมายความว่าอุปกรณ์จะใช้พลังงานมากขึ้น คุณจะต้องต่อสู้เพื่ออายุการใช้งานแบตเตอรี่ที่นานขึ้น